scivias

Iedereen kent wel de houten puzzels die we als peuter oplosten. Elk stukje een eigen afbeelding, maar gelegd in de ondergrond vormen ze samen het verhaal. Acht follies op een eigen plek, allen met een eigen betekenis of verhaal, allen iets zeggend over het engelenkoor, over de omgeving, het
landschap maar vooral over het leven van Hildegard. In de juiste omgeving, op de juiste ondergrond vormen deze acht samen een ruimtelijke puzzel die het veelzijdige, mysterieuze leven van Hildegard vertelt. Een labyrint dat uitdaagt anders te kijken, voelen, ruiken en denken.

Het hoofdgebouw is gesitueerd nabij de abdij in De Slangenburg in Doetinchem. Het gebouw heeft een omloop tussen buitengevel en gordijnen. Daarbinnen is een labyrint gelegd dat door de 7 verschillende ruimtes loopt. Het is de rode draad die ons leidt door het labyrint. Uiteindelijk zal de overdenkingsruimte die refereert aan het goddelijke
bereikt worden. Deze ruimte schiet door het kader, zodat het goddelijke het dagelijkse raakt. Het hemelse en het aardse dat Hildegard met elkaar verbond.

‘Een puzzel van bewustwording en verwondering’

Het ritme van geschilde eikenstammen kenmerken de gevel. 7 Schijven van staal en gekloofd hout vormen de hoofdstructuur van het gebouw. Grote openingen leggen dwarsverbanden en vormen de 7 verschillende ruimtes. Voorover hellende witte geschilde stammen vormen de achtste follie.

De 7 + 1 ruimtes vinden we als losse puzzelstukken weer terug in de Achterhoek nabij andere kloosters. Zo zijn de kloosters met elkaar verbonden. De paviljoens hebben allen een eigen thema. Kruiden, evenwicht, woord, klank, flora, kunst, theater en het licht.